تصمیم گیری یکی از وظایف مدیران است. ریشه کلمه تصمیم “صم” در عربی به معنای بریدن است، در تصمیم گیری یک فرآیند انقطاع و برش اتفاق می افتد و در واقع ما در تصمیم گیری “گشتن و جستجو کردن” را می بریم.
سازمان دنبال راهکار است، راهکاری برای حل مسئله، تصمیم گیری یعنی فرآیند حل مسئله، بعبارتی به این معناست که از “گشتن” دست بردار و اقدام کن
نظام برنامه ریزی متوقف شود و اقدام و عمل صورت گیرد. برنامه ریزی بدون اقدام کارا نیست و نظام برنامه ریزی باید به اقدام وصل باشد.
پس در تصمیم گیری نوعی قطعیت وجود دارد.
تصمیم یک فرآیند هفت مرحله ای است:
1- شناسایی مسائل اولویت دار، یعنی پی بردن به وجود یک مسئله و اولویت آن، اولویت به دلیل منابع محدود دارای اهمیت است
2- شناخت مسئله، شامل شناخت عوارض و پیامدها، شناخت علل و ریشه ها
3- یافت راه حل های حل مسئله
4- پیش بینی نتایج احتمالی حاصل از اجرای هر راهکار
5- انتخاب راهکار مناسب
6- اجرا
7- کنترل یا ارزیابی
این موارد را مراحل تصمیم گیری عقلایی کامل می نامند که یکی از وظایف اصلی مدیران به شمار می آید.
